Ontstaan

In 1980 neemt een groep jongeren het initiatief om een dansgroep te vormen met als bedoeling het aanvullen van het culturele programma van een "Peña", dat wil zeggen een informatieavond met een cultureel feestelijk karakter. De naam van de groep was toen "Los Copihues Rojos".

In acht weken tijd werd er een klein programma bestaande uit acht dansen uit Chili, bewerkt en succesvol uitgevoerd.
De groep kwam uit als een levendig en energievol geheel en is met enthousiasme ontvangen.
Al gauw waren er uitnodigingen om het programma in andere plaatsen te laten zien.
Het programma is toen vier maal uitgevoerd. Dankzij de kritieken die ontvangen zijn en het enthousiasme dat in de groep al gegroeid was, besloot men het programma uit te breiden met nieuwe dansen en zich in de inhoud van de Chileense folklore te verdiepen.
Dat betekende twee jaar research en repetitie.

In februari 1982 bracht de groep haar vernieuwde programma weer uit. Per toeval is de naam "Los Copihues Rojos" toen veranderd in "Grupo Copihue".
Sinds dat jaar presenteert de groep een uitgebreid programma met dansen uit Zuid-Amerika, met als specialisme dansen en muziek van Chili.

Doel

Wat begon als een vrijblijvende activiteit, kreeg met de tijd steeds meer inhoud en een serieus karakter.
Voor de toen jeugdige deelnemers betekende dit werk het ontdekken en aanvaarden van hun identiteit als Latijns-Amerikanen en de erkenning van de werkelijkheid als tweede generatie vluchtelingen.
Daaruit vloeide de mogelijkheid voort om zich als waardige individuen in de Nederlandse maatschappij te integreren.
Men wordt zich bewust van het belang dat het werk dat Copihue uitoefent ten opzichte van de Latijns-Amerikaanse jongeren die het slachtoffer waren van culturele botsingen en van een situatie die ze moeilijk konden verwerken met als gevolg weinig of wazige vooruitzichten.
Het sensibel maken voor het informeren over het overbrengen van onze cultuur, onze folklore en achtergrond aan deze zo kwetsbare groep wordt als taak aanvaard.
Vervolgens wordt ook geprobeerd om iets van onze cultuur aan de Nederlanders over te brengen.
Integratie betekent, als het op grote schaal gebeurt, het opnemen van cultuur, gewoontes, waarden en normen, waarbij ook het verrijken ervan.
We willen dus geen passieve gasten zijn, maar actieve deelnemers van de Nederlandse samenleving.

De groep is volwassen geworden en onze visie is ook breder. Daarom en met veel kracht, luidt de huidige naam “Newen Copihue” dat staat voor “Krachtige bloem”.
In 1986 hebben wij dansen uit Argentinië aan ons programma toegevoegd. Daarmee deden wij de eerste stap naar wat nu ons streven is; namelijk een groep van Latijns- Amerikaanse dansen te vormen.
De groep telt nu 10 dansers en een basis groep musici van 4 mensen die de verschillende soorten ritmes van Latijns- Amerika beheersen.
Onze dansen zijn de authentieke uitdrukkingen van de populaire Latijns-amerikaanse kunst, aangedragen door deskundige folkloristen en choreografen uit dat werelddeel.
Zo zijn wij verrijkt met o.a. Chili, Perú, Argentina, Venezuela en Colombia.

Latijns-Amerika begint bij Mexico, met de 'Rio Grande' als grens aan het noorden.
Columbus ontdekte de nieuwe wereld in oktober 1492. Hij ontdekte het rijke Latijns-Amerika, dat niet alleen rijk aan edele metalen en mooie stenen was, maar dat ook een grote culturele rijkdom kende.
Het nieuwe land bezat een aantal hoogstaande samenlevingen, zoals die van de Azteken in Mexico, de Maya's in Yucatan en de Inka's in Peru, om de drie grotere te noemen.
De Spaanse verovering bracht o.a. met zich mee een verandering in het muzikale panorama van het gehele Amerikaanse continent.
De oorspronkelijk inwoners werden gereduceerd, en bekeerd tot het christianisme.
Vooral om de introductie van religieuze en populaire kunsten uit Europa, moesten Indianen de gebruiken en de levensvormen van de "conquistadores" eigen maken.
Met de kolonisatie werden de autochtone volks-uitingen opzij gelegd, verbrand of verboden, zodat vele cultuurwaarden met de tijd verloren zijn gegaan.
Sommige muziekvormen, dansen, liederen en gebruiken van vóór de ontdekking leven voort in de originele vorm; omdat een grote aantal Indianen van Noord- tot het uiterst Zuid-Amerika zich tot heden verzetten tegen elke vorm van onderdrukking.
De rest heeft een sterk Spaanse/Europese en of Afrikaanse invloed.
Wat ons bezig houdt zijn de dansen en muzikale vormen die het L.A. volk gemaakt heeft, of overgenomen heeft uit de geïmporteerde europees.
De meeste dansen die we geselecteerd hebben, zijn ontstaan tussen 1600 en 1880, een aantal heeft een duidelijk europees basisvorm, en, andere zijn nieuwe authentieke volks-kreaties.
Dat geldt zowel voor dans als voor muziek; En weer andere geven de oude culturen weer; als voorbeeld die uit Mexico, uit Perú of die uit Chili komen.

Ons streven is de folklore van bijvoorbeeld; landarbeiders, mijnwerkers, Indianen, vissers, enz. hoog te houden in al zijn facetten (historische, feestelijke, religieuze, enz.) zodat de wereld een kijkje kan nemen in wat echt is; want het is "het volk" dat een streek of een land verrijkt met zijn culturele achtergrond.

Onze muziek en dansen zijn geworteld in de traditie.
Deze worden overgedragen door onze ouders, generatie na generatie.
Natuurlijk heeft alles een hedendaagse tintje, maar de inhoud is niet veranderd.
Het repertoire dat wij gekozen hebben, is kenmerkend voor het vrolijke en karaktervolle temperament van het Latijns-Amerikaanse volk.